W faktoringu ryzyko rozkłada się między faktora i faktoranta, czyli między firmę świadczącą usługę faktoringową i przedsiębiorstwo korzystające z faktoringu. Sprawdźmy, jakie ryzyko bierze na siebie realizator usługi faktoringowej.

Faktoring w telegraficznym skrócie

Zacznijmy od początku, czyli od przypomnienia, na czym polega tytułowa usługa finansowa. Istotą faktoringu jest zamiana kwot widniejących na wystawionych fakturach na gotówkę. Jej główną zaletą jest uniknięcie zatorów płatniczych i utrzymanie płynności finansowej przez sprzedawcę wystawiającego fakturę z odroczoną datą zapłaty. Tak więc w przypadku faktoringu, w rozliczeniu między sprzedawcą a kupującym pojawia się trzeci podmiot – faktor, który wypłaca sprzedawcy niezwłocznie ok. 90% kwoty transakcji i przejmuje od niego prawo do wierzytelności.

Ryzyka firmy faktoringowej

Jaki cel ma faktor dołączający do transakcji: sprzedawca – płatnik? Tak jak w przypadku innych usług tego typu, instytucja finansowa pobiera opłatę za czasowe udzielenie kapitału. W zamian za szansę na przychód, firma faktoringowa bierze na siebie kilka ryzyk. Pierwszym jest brak zapłaty przez płatnika faktoringowego lub faktoranta. W wielu przypadkach taki stan jest rezultatem nieprzewidywalnego pogorszenia się kondycji finansowej podmiotów, jednak zdarzają się również sytuacje będące efektem celowej manipulacji i wyłudzenia.

W tym rozumieniu firma faktoringowa może stać się ofiarą nadużycia ze strony nieuczciwych kontrahentów. Drugim typem ryzyka są kary i potrącenia, które płatnik nalicza faktorantowi. Jeśli są one wyższe niż suma wierzytelności objętej faktoringiem, wtedy faktor nie otrzymuje swoich pieniędzy od płatnika. Inny rodzaj ryzyka wiąże się ze złamaniem zakazu cesji. Jeżeli takowy zapis figuruje w umowie między faktorantem a płatnikiem, cesja wierzytelności na inny podmiot staje się nieważna. W tych okolicznościach faktor może ubiegać o zapłatę za swoją usługę u faktoranta.

Więcej informacji znajdziesz na stronie Indos.pl – faktoring – Zapraszamy!